Amanoslar Üç İl Sınırında
Amanos Dağları, Gaziantep, Osmaniye ve Hatay illerinin sınırları içerisinde yer alır. Bölgenin sosyo-ekonomik yapısı üzerine yapılan en kapsamlı çalışmalardan biri, Ertan Karabıyık ve Özgür Çetinkaya tarafından 2003 yılında hazırlanmış olan WWF-Türkiye’nin “Amanos Dağları Sosyal, Kültürel ve Ekonomik Yapı Ön Araştırma Raporu”dur.
Nüfus ve Göç Hareketliliği
Rapora göre, şehir nüfusunun artış hızı, Türkiye ortalamasının altındadır. Gençler ve toprak sahibi olmayan bireyler, iş imkanlarının daha fazla olduğu bölgelere yönelme eğiliminde olsa da, köyden kente göç oranı yüksek değildir Tepeli Toygar ve Doğa Dostu Girişimler.
Ekonomik olarak kısıtlı kaynaklara sahip olan Hassa ve Erzin gibi ilçelere bağlı köylerden, özellikle mevsimlik işçi olarak ova köylerine geçici göçler yaşanmaktadır.
Geçim Kaynakları Tarım ve Ormancılık
Amanoslar’ın kırsal kesiminde, doğal yapının elverdiği ölçüde geçim kaynağı toprak ve ormancılığa dayalıdır. Bölgedeki arazilerin:
%54’ü ormanlık alan,
%19’u tarım alanı,
%7’si çayır ve mera olarak kullanılmaktadır tour guide ensar.
Bölgedeki yerleşimlerin büyük kısmı orman köylerinden oluştuğu için, tarım birincil geçim kaynağı olmaktan uzaktır.
Verimli Topraklar ve Üretim Deseni
Amanos Dağları’nın batı kıyısındaki köyler, doğudakilere göre daha verimli su kaynaklarına ve sulama olanaklarına sahiptir. Bu nedenle:
Düz ve sulanabilir alanlarda: Narenciye, sebze ve zeytin üretimi,
Diğer alanlarda: Tahıl üretimi yaygındır.
Özellikle narenciye ve zeytincilik, bölge ekonomisinde öne çıkar.
Hayvancılık ve Arıcılık
Orman içi açıklıklarda bulunan sınırlı mera alanlarında küçükbaş hayvancılık yapılmaktadır. Ancak doğu kesimindeki hayvancılık faaliyetleri, bölgenin ürün ihtiyacını karşılamaya yetmemektedir.
Buna karşın, arıcılık, kırsal bölgelerde geliştirilebilecek potansiyel bir faaliyet olarak öne çıkmaktadır. Bu alandaki üretimi artırmak amacıyla, ilçe tarım müdürlükleri çeşitli projeler yürütmektedir.
Ormancılıkla İlgili Faaliyetler
Amanos ormanlarında sadece odun üretimi yapılmamakta, aynı zamanda:
Defne,
Kekik,
Ihlamur,
Kantaron gibi şifalı ve ticari bitkiler de beslenme ve satış amacıyla toplanmaktadır.
İpekçilik Geleneği
Antakya çevresinde yaklaşık 1000 yıllık geçmişe sahip ipek üretimi, I. Dünya Savaşı sonrası suni ipekçiliğin gelişmesi ve dut ağaçlarının azalmasıyla birlikte gerilemiştir. Ancak Harbiye beldesinde ipekçilik, son yıllarda yeniden canlanma eğilimi göstermektedir.
Yaylacılık Kültürü
Amanoslar’da yaylacılık kültürü, günümüze kadar ulaşmış bir gelenektir. Bu kültür:
Sadece dağ köylerinden değil,
Ova köylerinden ve hatta il ve ilçe merkezlerinden bile yaylalara göçü kapsamaktadır.
Yaylacılık yalnızca hayvansal üretim amacıyla değil, aynı zamanda yaz aylarında serin iklimden yararlanmak amacıyla da yapılmaktadır.
